ZMIANY W PODATKU DOCHODOWYM W 2021 ROKU CZĘŚĆ III

NEWSLETTER ZMIAN W PODATKU DOCHODOWYM W 2021 ROKU (cz.III)

Ograniczenie ulgi abolicyjnej

Procedowane zmiany podatkowe dotyczą również ulgi abolicyjnej pozwalającej dotychczas na opodatkowanie dochodów osiąganych za granicą na korzystnych zasadach za pomocą metody wyłączenia z progresją. Od 1 stycznia 2021 roku o sposobie opodatkowania dochodów osiąganych za granicą decydowała będzie treść umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania zawarta pomiędzy Polską, a krajem osiągnięcia dochodów. W zależności od uzgodnionej pomiędzy krajami metody opodatkowania, dochody osiągnięte za granicą mogą być opodatkowane metodą wyłączenia z progresją lub metodą proporcjonalnego odliczenia.

Metoda wyłączenia z progresją nie prowadzi do opodatkowania dochodów z zagranicy w Polsce, który to dochód jest zwolniony z opodatkowania w Polsce. Dochód z zagranicy jest jedynie doliczany do dochodu osiągniętego w Polsce celem ustalenia stawki podatkowej dla dochodów osiągniętych w Polsce.

W przypadku stosowania metody wyłączenia z progresją zmiana polegająca na ograniczeniu ulgi abolicyjnej do kwoty 1360 zł nic nie zmienia.

Oto niektóre kraje, z którymi Polska ma zawartą umowę o unikaniu podwójnego opodatkowania z zastosowaniem metody wyłączenia z progresją: Albania, Cypr, Chorwacja, Czechy, Estonia, Francja, Grecja, Łotwa, Niemcy, Portugalia, Rumunia, Szwecja, Turcja, Włochy.

Metoda proporcjonalnego odliczenia opodatkowuje dochody osiągnięte zagranicą w Polsce i pozwala odliczyć od kwoty podatku należnego w Polsce podatek zapłacony za granicą.

W wypadku stosowania metody proporcjonalnego odliczenia zmiana będzie pozwalała na odliczenia od podatku ulgi abolicyjnej, ale nie więcej niż 1360 zł.

Kraje, z których dochody są lub będą opodatkowane metodą proporcjonalnego odliczenia (w nawiasie podano termin zmiany z metody wyłączenia z progresją na metodę proporcjonalnego odliczenia): Austria (od 01.01.2019r.), Belgia (od 01.01.2021r.), Dania (od 01.01.2021r.), Finlandia (od 01.01.2020r.), Holandia, Irlandia (od 01.01.2020r.), Izrael  (od 01.01.2020r.), Litwa  (od 01.01.2020r.), Macedonia, Mołdawia, Norwegia (od 01.01.2021r.), Rosja, Słowacja (od 01.01.2020r.), Słowenia (od 01.01.2019r.), Wielka Brytania (od 01.01.2020r.).

ZMIANY W PODATKU DOCHODOWYM W 2021 ROKU CZĘŚĆ II

NEWSLETTER ZMIAN W PODATKU DOCHODOWYM W 2021 ROKU (cz.II)

Estoński CIT

Nowelizacja przewiduje również wprowadzenie od początku 2021 r. tzw. „Estońskiego CIT-u”. Rozwiązanie to przewiduje brak obowiązku zapłaty podatku do czasu wypłaty zysku ze spółki na rzecz wspólników.

Skorzystanie z tego rozwiązania zostanie uzależnione od spełnienia przez firmy określonych warunków:

  • obrotów nie przekraczających 50 mln zł,
  • zatrudniania co najmniej 3 pracowników,
  • dochodu z działalności operacyjnej (produkcja, handel, usługi) generującej co najmniej połowę przychodów,
  • wspólnikami są osoby fizyczne,
  • są podatnikami CIT – spółki z.o.o. i S.A.,
  • nie posiadają udziałów, akcji czy ogółu praw i obowiązków w innych podmiotach,
  • wykazują nakłady inwestycyjne,

przy czym wszystkie te warunki muszą zostać spełnione jednocześnie. Decyzja o skorzystaniu z tego rozwiązania byłaby dobrowolna, przy czym minimalny okres korzystania z tej formy opodatkowania ma wynosić 4 lata, z możliwością przedłużenia tego okresu.

Korzystanie z Estońskiego CIT będzie jednak obwarowane obowiązkiem ponoszenia odpowiednio wysokich nakładów, na poziomie 15 % i 33 %, przez czas trwania preferencji odpowiednio w ciągu 2 lub 4 lat, na niektóre fabrycznie nowe środki trwałe, z wyłączeniem wydatków finansowanych na podstawie umów leasingu operacyjnego i dotyczących samochodów osobowych.

Z Estońskiego CIT nie skorzystają spółki komandytowe oraz inne spółki osobowe. Rozwiązanie to jest bowiem szykowane tylko dla spółek kapitałowych, czyli spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i spółek akcyjnych

 

 

 

 

ZMIANY W PODATKU DOCHODOWYM W 2021 ROKU – CZĘŚĆ I

NEWSLETTER ZMIAN W PODATKU DOCHODOWYM W 2021 ROKU (cz.I)

Zmiana opodatkowania spółek komandytowych

29 października Sejm uchwalił projekt ustawy zmieniającej ustawy o podatku dochodowym zakładający opodatkowanie spółek komandytowych.

Na czym polega zmiana?

Zmiana polega na zbliżeniu zasad opodatkowania spółek komandytowych i spółek kapitałowych. Aktualna wersja projektowanych zmian przewiduje, iż wypłata zysku na rzecz komandytariusza spółki komandytowej podlegać będzie opodatkowaniu (podobnie jak wypłata dywidendy). Przewidziano, co prawda, możliwość częściowego zwolnienia przychodów komandytariusza, lecz jego konstrukcja powoduje, iż znaczenie tego rozwiązania jest niewielkie.

Możliwość skorzystania ze zwolnienia powstanie w przypadku, gdy komandytariusz nie będzie:

  1. posiadał bezpośrednio lub pośrednio ponad 5 % udziałów w spółce posiadającej osobowość prawną lub spółce kapitałowej w organizacji będących komplementariuszem w tej spółce komandytowej;
  2. członkiem zarządu komplementariusza spółki komandytowej;
  3. podmiotem powiązanym ze wspólnikiem lub członkiem zarządu.

U większości podmiotów warunki te nie zostaną spełnione, dlatego też zwolnienie ma charakter iluzoryczny.

W przypadku komplementariuszy spółek komandytowych, zakładane jest stosowanie takich samych zasad, jak w przypadku komplementariuszy spółek komandytowo – akcyjnych. Możliwe będzie odliczenie od podatku od dywidendy kwoty CIT zapłaconej przez Spółkę komandytową, w części przypadającej na komplementariusza (zgodnie z jego udziałem w zysku).

Różnicę w opodatkowaniu spółek komandytowych w relacji 2020/2021 przedstawia poniższa tabela.

Rok Dochód spółki komandytowej

CIT
(19 %)

Zysk

PIT komandytariusza (90 % udziału w zysku)

CIT komplementariusza (10 % udziału w zysku

Łączna wysokość podatków

2020

1.000.000 zł

0 zł

1.000.000 zł

171.000 zł

9.000 zł

180.000 zł

2021

1.000.000 zł

190.000 zł

810.000 zł

138.510 zł

0 zł

328 510 zł

Według projektu wypłata zysków ze spółki komandytowej na rzecz komandytariusza od dnia wejścia w życie nowelizacji nie powinna podlegać opodatkowaniu daniną solidarnościową.

Od kiedy?

W założeniu projektu zmiany mają wejść w życie od 01 stycznia 2021 r., przy czym spółki będą mogły podjąć decyzję o stosowaniu zmienionych przepisów dopiero od 01 maja 2021 r., co może pozwolić większej liczbie przedsiębiorców przygotować się do przewidywanych zmian.

Spółka nieruchomościowa z nową definicją

Nowelizacja ustaw o podatkach dochodowych, która jest obecnie procedowana w Sejmie, wprowadza zmienioną definicję spółki nieruchomościowej.

Zgodnie z nowym brzmieniem przepisów za spółkę nieruchomościową zostanie uznany podmiot (również podmiot, który spółką nie jest – z wyłączeniem osób fizycznych), w którym co najmniej 50 % wartości rynkowej aktywów w dowolnym okresie 12 kolejno, bezpośrednio następujących po sobie miesięcy stanowiły nieruchomości położone na terenie Rzeczpospolitej lub prawa do takiej nieruchomości, m. in.: użytkowanie wieczyste, spółdzielcze prawo do lokalu.

Tak szeroki zakres pojęciowy powoduje, iż znaczna część podmiotów funkcjonujących na rynku zostanie objęta nową definicją, co rodzi określone konsekwencje. Spółki nieruchomościowe będą zobowiązane do informowania Szefa KAS o podmiotach posiadających udziały (akcje) w tym podmiocie. Dodatkowo, będą zmuszone do prowadzenia bieżącej wyceny nieruchomości.

Według nowych przepisów spółki nieruchomościowe zyskają status płatnika podatku dochodowego z tytułu sprzedaży udziałów lub akcji w takiej spółce i będą zobowiązane do jego poboru i odprowadzenia do Urzędu Skarbowego. Obecnie, taki obowiązek ciąży na ich zbywcy. Ministerstwo Finansów tłumaczy jednak, iż obecne brzmienie przepisów pozwala na uniknięcie opodatkowania wspólnikom, którzy nie mają miejsca zamieszkania w Polsce – stąd zmiana. Spółka nieruchomościowa może jednak nie mieć wiedzy o transakcji zbycia udziałów i dlatego nie będzie miała realnej możliwości poboru podatku od realizowanej przez wspólników transakcji. Spółka może nie mieć żadnych narzędzi, które pozwolą jej uzyskać wiedzę o takiej transakcji. W przypadku wystąpienia wątpliwości – podatek powinien zostać pobrany w wysokości 19 % wartości rynkowej zbywanych udziałów.

Dodatkowo spółki nieruchomościowe będą odpowiedzialne za pobór i wpłatę 19 % podatku u źródła od wartości rynkowej zbywanych przez osoby nieposiadające miejsca zamieszkania w Polsce (nierezydent) udziałów, akcji, ogółu praw i obowiązków, tytułu uczestnictwa albo praw podobnych w tej spółce. Spółka będzie zobowiązana do jego potrącenia i wpłacenia do urzędu skarbowego w ciągu 7 dni od momentu, gdy nierezydent uzyska dochód z tego tytułu.

Spółki nieruchomościowe niemające siedziby w Polsce lub niebędące rezydentem innego kraju UE bądź EOG będą zobowiązane do ustanowienia polskiego przedstawiciela podatkowego, który potrąci podatek w imieniu mocodawcy i odpowie solidarnie z nim za niewykonanie takiego obowiązku. Brak wyznaczenia przedstawiciela podatkowego przez taką spółkę może spowodować nałożenie na nią kary do 1 mln zł.

Projekty ustaw obecnie są procedowane przez Sejm. Przewiduje się, iż zmiany mają zostać uchwalone do końca listopada 2020 r.

 

 

kontakt z biurem rachunkowym

Zakład podatkowy w Niemczech – problem dla polskich przedsiębiorstw budowlanych w zakresie podatku dochodowego (PIT i CIT).

Wiele polskich przedsiębiorstw z branży budowlanej prowadzi swoją działalność na terytorium Niemiec. O ile dość dobrze jest rozpoznany problem związany z rozliczaniem podatku VAT od tego rodzaju działalności gospodarczej, to bardzo często uwadze umyka problematyka podatku dochodowego od przychodów osiąganych na terytorium Republiki Federalnej Niemiec. Niewielu przedsiębiorców z branży budowalnej, niezależnie od formy prawnej w jakiej prowadzona jest działalności, czy to w formie jednoosobowej działalności gospodarczej czy też spółki prawa handlowego, ma świadomość, iż po spełnieniu określonych przesłanek powinni rozliczać się w pewnym zakresie swojej działalności z podatku dochodowego w Niemczech, a nie w Polsce.

Kluczowa dla omawianej problematyki jest dwustronna umowa pomiędzy Polską a Niemcami w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Określa ona przesłanki zmiany obowiązku podatkowego w zakresie podatku dochodowego od dochodów osiąganych w drugim z państw storn umowy, a więc czy to w Polsce czy w Niemczech.

Najważniejszym pojęciem jest pojęcie „zakładu” (podatkowego) zdefiniowanego we wskazanej umowie. Powstanie takiego zakładu na terytorium Niemiec (i analogicznie Polski) zobowiązuje przedsiębiorcę, z Polski do obowiązkowego rozliczania się z podatku dochodowego od dochodów uzyskanych w ramach tego zakładu na terytorium Niemiec.

W kontekście polskich przedsiębiorstw budowalnych kluczowy jest jeden z elementów definicji zakładu podatkowego, który oznacza także plac budowy lub prace budowlane albo instalacyjne jednakże tylko w sytuacji, jeżeli trwają one dłużej niż dwanaście miesięcy. Klasycznym przypadkiem będzie np. budowa domu w Niemczech przez polskiego przedsiębiorcę budowalnego, która trwa 15 miesięcy. W takim przypadku koniecznym będzie rozliczenie podatku dochodowego od całego takiego „zakładu”, a więc w praktyce konkretnej budowy, w Niemczech. Co nalży podkreślić ów podatek będzie obliczany za dochody tego zakładu wstecznie, a więc od początku prowadzenia danej budowy, chociaż sam obowiązek podatkowy powstanie dopiero po przekroczeniu wskazanych 12 miesięcy. Dlatego bardzo ważnym jest rzeczywisty czas realizacji takich przedsięwzięć budowalnych, a nie czas planowany.

Przedsiębiorcy z Polski podejmujący się zleceń budowlanych na terytorium Niemiec powinni mieć na względzie owe regulacje i przemyśleć, czy z ich perspektywy opłacalnym jest podejmowanie realizacji zlecenia, które może skutkować powstaniem zakładu podatkowego w Niemczech, co przełoży się na znacznie wyższe koszty podatkowe, niż w przypadku nieprzekroczenia terminu 12 miesięcy i rozliczania podatku dochodowego w Polsce.

Bardziej skomplikowany charakter ma świadczenie kilku usług budowlanych na rzecz jednego zleceniodawcy, nawet jeśli są one świadczone w różnych miejscach. Mianowicie, jeśli mamy do czynienia z jedną inwestycją, integralnym przedsięwzięciem gospodarczym to w takiej sytuacji, nawet wykonywanie usług w różnych miejscach w okresie przekraczającym 12 miesięcy nie ma znaczenia dla powstania „placu budowy” a w konsekwencji zakładu, z którego działalności dochody podlegają opodatkowaniu w Niemczech. W takiej sytuacji, geograficzna zmiana miejsca, w którym znajduje się „plac budowy” nie prowadzi do traktowania takiej działalności, jako innego, nowego przedsięwzięcia a więc powstanie konieczność rozliczenia podatku dochodowego w Niemczech.

Na koniec należy jednak podkreślić, iż problem opodatkowania działalności polskich przedsiębiorców podatkiem dochodowym w Niemczech w przypadku powstania zakładu podatkowego, dotyczy tylko i wyłącznie dochodów związanych z danym zakładem, a nie wszystkich dochodów przedsiębiorcy czy też wszystkich dochodów przedsiębiorstwa w Niemczech. A więc jeśli polski przedsiębiorca budowlany realizuje kilka niezależnych od siebie zleceń w Niemczech i tylko jedno z nich trwa dłużej niż 12 miesięcy, to w takiej sytuacji, ponieważ tylko w tym jednostkowym przypadku powstanie zakład budowlany, a więc konieczność rozliczenia podatku dochodowego będzie dotyczyła tylko tej jednej budowy, a nie całej działalności gospodarczej na terytorium Niemiec.