Tarcza finansowa PFR 1.0. – podatek od umorzonych subwencji

Nie będzie podatku od umorzonych subwencji z tarczy finansowej PFR 1.0.

To o co wiele przedsiębiorców pytało w ostatnim czasie właśnie zostało zapowiedziane przez Prezesa Rady Ministrów. Umorzone i niepodlegające zwrotowi środki z tarczy finansowej PFR 1.0. nie będą opodatkowane podatkiem dochodowym i pozostaną w rękach firm.

Ministerstwo Finansów pracuje nad przepisami pozwalającymi na zastosowanie zwolnienia od umorzonych środków.

Polscy przedsiębiorcy na nieopodatkowaniu umorzonych subwencji mają zaoszczędzić do 10 mld złotych.

Hala namiotowa w działalności gospodarczej a podatek od nieruchomości

Hala namiotowa w działalności gospodarczej a podatek od nieruchomości

 

Z różnych powodów postawienie na nieruchomości hali namiotowej zamiast wznoszenia budynku jest bardziej opłacalne i uzasadnione okolicznościami sprawy. O ile postawienie budynku nie budzi wątpliwości na gruncie podatku od nieruchomości, o tyle z halą namiotową nierzadko występują wątpliwości interpretacyjne oraz powstaje pytanie czy dana hala namiotowa powinna być opodatkowana podatkiem od nieruchomości.

Na tak postawione pytanie odpowiedzią jest – jak to zwykle w prawie podatkowym bywa  – to zależy. Decydującym kryterium jest konstrukcja samej hali i jej trwałość. Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawą o podatkach i opłatach lokalnych opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości podlegają następujące nieruchomości lub obiekty budowlane: grunty; budynki lub ich części; budowle lub ich części związane z prowadzeniem działalności gospodarczej. Przy czym na gruncie definicji ustawa o podatkach i opłatach lokalnych odwołuje się do definicji zawartych w prawie budowlanym. Kluczowa w tym aspekcie jest definicja budynku zawarta w art. 3 pkt 2 prawa budowlanego, który stanowi, że przez budynek należy rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Biorąc pod uwagę powyższe czyniąc rozważania na temat opodatkowania danej hali namiotowej podatkiem od nieruchomości należy ustalić czy spełnia ona przywołaną definicje budynku, a zatem czy posiada przegrody budowlane, fundamenty, dach i co najważniejsze czy jest trwale związana z gruntem. Tak między innymi WSA w Olsztynie w wyroku z dnia 14 stycznia 2015 roku, w sprawie o sygn. akt I SA/Ol 911/14, który stwierdził następujące: hala namiotowa niepołączona trwale z gruntem nie podlega opodatkowaniu.

Potwierdził to wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 11 października 2018 roku w sprawie o sygn. akt I SA/Rz 737/18, gdzie wskazano: jeżeli hala magazynowa posiada wprawdzie konstrukcję namiotową, ale posadowiona została na betonowych blokach kotwiących, które pełnią funkcję stabilizującą, przeciwdziałają przemieszczeniu i odrywaniu ram, posadowionych na głębokości 1,0 m poniżej przyległego terenu, to hala ta jest budynkiem.

Dlatego dla ustalenia czy hala namiotowa podlega opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości należy zbadać konstrukcję samej hali, przy czym nie mają tu znaczenia materiały użyte do jej postawienia, ani możliwość jej ewentualnego demontażu czy też przestawienia w inne miejsce. W wypadku wątpliwości co trwałego związania z gruntem decydować będzie zawsze fakt czy hala jest posadowiona na tyle trwale, aby zapewnić jej stabilność i możliwość przeciwdziałania czynnikom zewnętrznym mogącym ją zniszczyć, spowodować przesunięcie lub przewrócenie.

W wypadku firm stawiających na swoim terenie hale namiotowe na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej, wszystkie te elementy są zazwyczaj spełnione, ponieważ zwykle celem jest ustawienie lekkiej, niedrogiej i dość trwałej konstrukcji. Zatem takie hale będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości.

Stawka VAT przy wynajmie nieruchomości przedsiębiorcom jako mieszkanie pracownicze

Stawka VAT przy wynajmie nieruchomości przedsiębiorcom jako mieszkanie pracownicze

Co do zasady zgodnie z treścią art. 43 ust. 1 pkt 36 ustawy o podatku od towarów i usług: zwalnia się od podatku usługi w zakresie wynajmowania lub wydzierżawiania nieruchomości o charakterze mieszkalnym lub części nieruchomości, na własny rachunek, wyłącznie na cele mieszkaniowe.

Jednak zgodne z treścią art. 43 ust. 20 zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 pkt 36, nie ma zastosowania do usług wymienionych w poz. 47 załącznika nr 3 do ustawy, tj. do usług związanych zakwaterowaniem.

W wypadku świadczenia usług wynajmu lokali na rzecz przedsiębiorców, który kwaterują w nich swoich pracowników lub też wykorzystują te mieszkania do dalszego podnajmu powstaje problem czy wynajmujący może skorzystać ze zwolnienia, a jeśli nie, to z jaką stawką VAT powinien wystawić fakturę VAT.

W orzecznictwie oraz interpretacjach podatkowych podkreśla się, że kryterium decydującym o zwolnieniu jest wykorzystywanie mieszkania wyłącznie na cele mieszkaniowe, tj. zaspokojenie potrzeb bytowych z zamiarem dłuższego zamieszkania. Za takie zaś organy podatkowe zwykle nie uznają lokali pracowniczych, które są traktowane na gruncie ustawy o VAT jako zakwaterowanie.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 17 lutego 2021 roku nr 0114-KDIP1-1.4012.22.2021.1.MKA uznał inaczej i wskazał, że zakwaterowanie przez przedsiębiorcę w najętym lokalu pracowników własnych w celu realizowania przez nich potrzeb mieszkaniowych jest zwolnione z opodatkowania.

Do stosowania zwolnienia przez usługodawcę nie może być pośredników (podnajemców) w świadczeniu usług najmu. Tak więc wynajmujący może skorzystać z ulgi jeżeli świadczy usługi w celach mieszkaniowych na rachunek własny, ale nie może skorzystać ze zwolnienia jeżeli cele mieszkaniowe są świadczone przez podnajem, tj. gdy np. najemcą jest inny przedsiębiorca, która podnajmuje dalej lokal. (wyrok NSA z dnia 10 stycznia 2018 roku, I FSK 1576/16).

W sytuacji jednak gdy mamy do czynienia z zakwaterowaniem pracowników w wynajmowanym mieszkaniu wynajmujący będzie mógł opodatkować najem wg stawki obniżonej tj. 8% i to niezależnie od tego czy zakwaterowanie odbywa się bezpośrednio w ramach danego stosunku najmu czy też następuje dopiero w drodze podnajmu. (wyrok WSA w Poznaniu z dnia 27 listopada 2020 roku, I SA/Po 505/20 oraz wyrok WSA w Łodzi z dnia 27 lipca 2020 roku, I SA/Łd 812/19).

O zwolnieniu bądź opodatkowaniu stawką preferencyjną będą zatem decydowały okoliczności konkretnej sprawy.

zaliczki na podatek PIT komplementariuszy

Od wypłat komplementariuszom zaliczek na poczet zysku nie należy pobierać zaliczek na podatek PIT – tak orzekł Naczelny Sąd Administracyjny w sprawie o sygn. akt: II FSK 2048/18.

Spór z organami podatkowymi powstał na gruncie pobierania zaliczek na podatek PIT od zaliczek wypłacanych komplementariuszom na poczet zysku. Spółka stała na stanowisku, iż nie jest zobowiązana do odprowadzania zaliczek od wypłacanych wspólnikom zaliczek na poczet zysku, ponieważ dopiero po zakończeniu roku obrotowego będzie wiadomo, w jakiej wysokości został przez nią osiągnięty zysk i jaki jest jej podatek dochodowy wykazany w zeznaniu rocznym CIT – 8. Zdaniem spółki, dopiero wtedy mogła pobrać podatek od zysku wypłaconego komplementariuszom.

Z takim stanowiskiem nie zgodził się dyrektor KIS ani WSA w Gliwicach. Uznano bowiem, iż spółka jest zobowiązana do pobierania podatku w trakcie roku już w momencie wypłaty zaliczek na poczet zysku. Argumentowano, iż przychód komplementariusza z zysku powstaje już w momencie wypłaty zaliczki na poczet zysku już w trakcie roku podatkowego. Spółka już wtedy powinna potrącić i odprowadzić zaliczkę na podatek PIT w wysokości 19 %.

NSA zweryfikował w/w stanowisko na korzyść spółki wskazując, iż żaden przepis nie zobowiązuje jej do pobierania zaliczek na podatek PIT już w momencie wypłaty wspólnikom zaliczek na poczet zysku. Wskazał, iż obowiązek pobierania podatku dochodowego (a nie zaliczek na poczet podatku PIT) wynika z art. 41 ust. 4e ustawy o PIT. Na tej podstawie prawnej spółki, o których mowa w art. 5a pkt 28 lit. c ustawy o PIT (czyli komandytowo-akcyjna, a także komandytowa), mają obowiązek pobierać zryczałtowany podatek dochodowy, o którym mowa w art. 30a ust. 1 pkt 4 ustawy (19-proc. podatek od przychodów z udziału w zyskach osób prawnych).

Co prawda, NSA przyznał, iż z momentem wypłaty zaliczki, po stronie komplementariusza, powstaje obowiązek podatkowy. Jednakże, powstanie obowiązku podatkowego nie oznacza automatycznego obowiązku zapłaty podatku, ponieważ najpierw musi powstać zobowiązanie podatkowe.

Zatem, obowiązek podatkowy przekształca się w zobowiązanie podatkowe dopiero w chwili obliczenia dochodu spółki, ponieważ wtedy spółka ma możliwość obliczenia PIT komplementariusza, pobrania go i odprowadzenia do urzędu skarbowego.

Podsumowując stanowisko NSA w sprawie, przy wypłacie komplementariuszom zaliczek na poczet zysku w trakcie roku podatkowego, spółka nie ma obowiązku pobierania zryczałtowanego podatku dochodowego.

Orzeczenie zostało wydane na gruncie sporu podatkowego ze spółką komandytowo – akcyjną, jednakże nie ulega wątpliwości, iż możliwe jest odniesienie go również do spółki komandytowej, która od stycznia br. uzyskała status podatnika CIT.

 

Ryczałt jako forma opodatkowania w 2021 roku

Do 20 lutego 2021 r. jest czas na zmianę i wybór ryczałtu jako formy opodatkowania

 W 2020 r. z ryczałtu mogły skorzystać osoby fizyczne, których przychód uzyskany z prowadzonej działalności nie przekroczył kwoty 250 tys. euro lub pochodził z działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej bądź jawnej, a przychód z tej działalności nie przekroczył 250 tys. euro. Od 01 stycznia 2021 r. limit został podniesiony do 2 mln euro.

Niektóre branże są jednak wyłączone z możliwości stosowania ryczałtu, jak np. właściciele aptek, czy handlujący częściami i akcesoriami do pojazdów mechanicznych.

Na zmianach skorzystają osoby wykonujące wolne zawody, których katalog został znacznie poszerzony. Zgodnie z treścią art. 4 ust. 11 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne do wolnych zawodów zalicza się: lekarzy, lekarzy dentystów, lekarzy weterynarii, techników dentystycznych, felczerów, położnych, pielęgniarek, psychologów, fizjoterapeutów, tłumaczy, adwokatów, notariuszy, radców prawnych, architektów, inżynierów budownictwa, rzeczoznawców budowlanych, biegłych rewidentów, księgowych, agentów ubezpieczeniowych, agentów oferujących ubezpieczenia uzupełniające, brokerów reasekuracyjnych, brokerów ubezpieczeniowych, doradców podatkowych, doradców restrukturyzacyjnych, maklerów papierów wartościowych, doradców inwestycyjnych, agentów firm inwestycyjnych, rzeczników patentowych, oraz nauczycieli w zakresie świadczenia usług edukacyjnych polegających na udzielaniu lekcji na godziny.

Ustawa wskazuje jednak, że do wolnych zawodów nie zalicza się osób wykonujących wolny zawód na podstawie umowy o pracę, umowy zlecenia, umowy o dzieło lub innych o podobnym charakterze.

Wyżej wymienione osoby mają prawo do skorzystania z ryczałtu od przychodu, ze stawką 17 %. Pozostali powinni sprawdzić czy nie obowiązuje ich inna stawka podatkowa. W w/w ustawie zmieniono bowiem liczbę stawek objętych ryczałtem. W 2021 r. wynoszą:

  • – 7 % dla wolnych zawodów – tylko tych wymienionych wyżej,
    – 15 % – dla świadczenia niektórych usług,
    – 10 % – dla świadczenia usług w zakresie kupna i sprzedaży nieruchomości na własny rachunek,
    – 8,5 % – do kwoty przychodu 100 tys. zł w zakresie najmu prywatnego,
    – 5,5 % – m.in. dla działalności wytwórczej, robót budowlanych,
    – 3 % – dla działalności gastronomicznej (z wyjątkiem przychodów ze sprzedaży napojów o zawartości alkoholu powyżej 1,5 proc.) oraz
    – 2 % – dla sprzedaży przetworzonych w sposób inny niż przemysłowy produktów roślinnych i zwierzęcych, z wyjątkiem przetworzonych produktów roślinnych i zwierzęcych uzyskanych w ramach prowadzonych działów specjalnych produkcji rolnej oraz produktów opodatkowanych podatkiem akcyzowym.

Termin na zgłoszenie zmiany formy opodatkowania upływa 20 lutego 2021 r., przy czym z uwagi na fakt, iż jest to sobota – termin na formalne zgłoszenie jest do 22 lutego 2021 r. Zgłoszenie zmiany jest możliwe elektronicznie przez portal CEiDG. W takim przypadku należy wypełnić formularz CEiDG-1.

W przypadku zmiany, opłacanie ryczałtu będzie konieczne już od stycznia 2021 r.